Follow my blog with Bloglovin
Od około tygodnia na zaprzyjaźnionych blogach czytam o przygotowaniach do świąt, pierwszych porządkach, dekoracjach, ozdobach choinkowych. Świąteczne reklamy opanowały telewizję, coca - cola już przyjechała i donoszą, że Kevina w tym roku z nami nie będzie  ;( Trudno w takiej atmosferze nie ulec nastrojowi i nie podążyć rozmarzonymi myślami do Wigilii, choinki, cynamonu i zapachu pomarańczy.

Uwielbiam ten magiczny czas i chociaż wiem, że w gąszczu promocji, obniżek, tandetnych chińskich bombek łatwo zatracić prawdziwego Ducha Świąt, to jednak jestem zdania, że otoczka tych wyjątkowych dni wesela z narodzin Chrystusa jest nam potrzebna. Dlaczego? Czuję, że bez ciepła zapalanych świec, zapachu świerku, kardamonu i pieczonych jabłek, nawet bez przez niektórych już nielubianego Cliff'a , dużo trudniej było by nam oderwać się od codziennych zajęć i spędzić ten czas nieco inaczej. Przypomnieć sobie chociaż przez chwilę czym jest rodzina, jak wielką wagę mają krótkie chwile w gronie najbliższych. Więc dobrze jest dać się ponieść nastrojowi, pomruczeć pod nosem ". ..Last Christmas..." i pamiętać, że jest cześć dalsza "I gave you my heart...". Właśnie dać komuś swoje serce mamie, tacie, rodzeństwu, przyjaciołom, małżonkowi, Bogu? Mamy tyle możliwości aby ofiarować siebie.

Zdjęcie pochodzi ze strony www.pakamera.pl

No ale... skąd ten powyższy wywód. Otóż zawsze bardzo, bardzo mocno bronię się przed zbyt wczesnym popadaniem w świąteczny nastrój. Powodów jest wiele, przede wszystkim nie chcę wraz z nadejściem Świąt czuć przesytu i nie móc już patrzeć na wszystkie te choinkowe światełka z powodu oczopląsu. W tym roku pozwalam sobie wejść powolutku i z umiarem w okres świątecznego wyczekiwania Narodzin nieco wcześniej, a mianowicie 26 listopada kiedy to w mym mieście nastąpi oficjalne otwarcie Jarmarku Bożonarodzeniowego. Jedną z rzeczy, za które uwielbiam Wrocław jest ten właśnie Jarmark. Jest cudownie, nastrojowo i bardzo świątecznie :) Gorący grzaniec, pierniki, a w tym roku również pieczone kasztany! Zresztą zobaczcie sami nasz wrocławski Jarmark Bożonarodzeniowy :) Chętnych serdecznie zapraszam!

Zdjęcie pochodzi ze strony www.jarmarkbozonarodzeniowy.com 

* Właśnie spojrzałam przez okno i ... pada śnieg, pada śnieg :) I to wcale nie z deszczem, ale prawdziwy śnieżny puch wielkopłatkowy  :)

 Zdjęcie pochodzi ze strony www.pakamera.pl

Chciałam również pochwalić się nabytymi niedawno kartkami bożonarodzeniowymi (powyżej dwie z nich ;) Sama nie posiadając wybitnych zdolności plastycznych podziwiam Brsies oraz Agnieszkę za ich talent.

Życzę Nam wszystkim przyjemnego okresu przedświątecznego i tego abyśmy nie zgubili gdzieś po drodze sensu tych Świąt :)
Niniejszy post będzie odbiegał tematycznie od dotychczasowych i będzie to post dziękczynny :) Dziękować będę mojej utalentowanej Psiapsiółce Madzi za dary dla bloga mego. Dary, o których mowa to nowe logo i banerek. Zdolne łapki Madzika (architektki wnętrz) dokonały kilku zgrabnych posunięć w jej tylko znanych programach i tak oto... tadam...

Powstało logo Słonecznego niezapominania! 

Dzieło przeszło moje oczekiwania bo instrukcje były takie: ... hymm no wiesz coś, hymm wiejskiego, elfickiego, wróżkowego, no takiego wiesz mojego delikatnego, zwiewnego  i tajemniczego... Prawda, że opis bardzo precyzyjny ;) Jednak po 14 latach przyjaźni można porozumiewać się w tak bliżej niedookreślony sposób, a i tak wszystko jest jasne. Ktoś powie - wielkie rzeczy, takie tam rysunki - a dla mnie wielkie, bo dla mamy czteromiesięcznego berbecia wygospodarowanie czasu na sprzątanie graniczy z cudem, a co dopiero na zabawy z logami. Tym bardziej Przyjaciółko ma stokrotne dzięki :*

Pojawiły się również inne nowości, związane z mniej przyjemnymi sprawami... otóż kopiowaniem bez mojej zgody zdjęć i treści znajdujących się na blogu. Ja wiem, że część osób nie uważa postów za dokonania autorskie, dziełami zwane, ale są to dzieła i jako takie podlegają ochronie w myśl przepisów Prawa Autorskiego. Wszystkie zdjęcia, które tu zamieszczam są mojego autorstwa (chyba, że napisałam inaczej). Dlatego proszę o niekopiowanie ich bez mojej zgody. Jeżeli, komuś spodoba się zdjęcie niech zostawi komentarz z zapytaniem o możliwość wykorzystania. Jest też inna opcja, wykorzystując podaj autora lub źródło z odesłaniem do mojej strony.

Kolejna porcja podziękowań niechaj dotrze do:
  • moich najukochańszych Rodziców za trud jaki wkładają w realizację marzeń o życiu na wsi, za to że chociaż ciągle z niedowierzaniem w oczach słuchają o moich przeprowadzkowych planach, nie odciągają mnie od tego pomysłu i nie zniechęcają;
  • brata za tony wywiezionej ziemi i za to, że zamiast wypoczynku Jot. oferują mu harówkę przy taczce ;),
  • T. za ogniska pod niebiosa i układane skalniaki;
  • Państwa D. za pomoc i doglądanie działeczki, aby uszczerbku nie doznała w okresach naszej niebytności;
  • wszystkich tych, którzy czytając relacje z wizyt w Jot. trzymają kciuki za powodzenie akcji :)
Udało mi się stworzyć bardzo nieprofesjonalny projekt zmian w układzie pomieszczeń na parterze. Nieprofesjonalny z dwóch podstawowych powodów: po 1 zupełnie się na tym nie znam, po 2 do dyspozycji mam tylko Painta oraz Worda i właśnie za pomocą owych programów powstał niniejszy projekt.

Parter przed zmianami
Przede wszystkim pozbyliśmy się niepotrzebnych ścianek działowych, które wcześniej odgradzały kuchnię i pokój oraz sień pierwszą od drugiej. Dzięki tym posunięciom zyskaliśmy przestronny i jasny salon oraz otwartą na przedpokój kuchnię. Docelowo do domu dołączony zostanie ganek, który służyć będzie za przedpokój, więc otwarta kuchnia nie będzie problemem. Zdecydowane nowości to łazienka, której wcześnie nie było oraz kotłownia. Z tymi pomieszczeniami mamy najwięcej pracy ponieważ wymagają stworzenia ich od podstaw. Instalacji pieca, kotła i przepływowego podgrzewacza wody, rozprowadzenia wielu rur i rureczek, jak również kanalizacji. Co do kanalizacji to mamy szczęście, trafiliśmy na najlepszy moment, ponieważ od marca gmina rozpoczyna kanalizację naszej wioski. Mam nadzieję, że prace pójdą na tyle szybko, że nie będzie potrzeby kopania szamba. Wprowadziliśmy również drobne zmiany w ilości i lokalizacji okien i drzwi, dzięki czemu pomieszczenia nabrały większej harmonii i symetrii.

Plan zmian
P.S wcześniej również istniały schody na piętro, zwyczajnie zapomniałam je dorysować ;)

Na koniec podzielę się z Wami moją małą radością. Zamieszkała ze mną mała 3 miesięczna kotka - psotka. Kicia wabi się Tiga i wygląda jak tygrys w wersji mini.

Piękne dni złotej, polskiej jesieni chyba już za nami. Wskazuje na to cała otaczająca mnie przyroda. Biedronki wchodzące do domu każdą szczeliną, krety odnawiające swoje dawno zapomniane korytarze w poszukiwaniu zaginionej spiżarni i koty nabierające iście tygrysich rozmiarów. Na wsi zmianę pór roku dostrzega się dużo wyraźniej niż w mieście, tu wszystko mówi ... idzie zima... Dymy snujące się nisko nad łąkami, oszronione poranki, długie cienie i szybki zmierzch.

Nie potrafię w słowach oddać tego uczucia, które towarzyszyło mi przez cały weekend. Coś w środku mówiło: Trzeba się spieszyć, już idzie, jest tuż tuż. I na nic zdały się próby racjonalizacji, że jak to przecież ciepło i słońce i cienki polarek wystarcza żeby nie zmarznąć. Niepokój nie odpuścił, więc pomiędzy porządkowaniem grobów a porządkowaniem domu po wizycie Wuja Elektryka, odbywała się walka z czasem o nasze zielone otoczenie.

Ostatnie przedzimowe sianokosy, wycinanie przekwitłych roślinek, porządki w ogrodzie i grabienie liści. O zgrozo, to ostatnie zajęcie wymaga ode mnie ogromnych pokładów cierpliwości, której niestety nie mam... Ja wiem, wiem grabienie listków przyjemne jest, godzinę, dwie, ale u nas dookoła 80 arowej działki mamy same liściaste drzewa, wielkie, potężne i rozłożyste dęby, buki, olszyny i lipy, co skutkuje tym, że rok w rok gromadzą się tam tony liści.

Liści, które trzeba wygrabić ręcznie (na razie odkurzaczy czy innych elektrycznych sprzętów do liści u nas brak) z najróżniejszych zakamarków i jeszcze wymyślić co z tym zrobić, czy palić, czy kompostować.
Skutkiem weekendowych wojaży z kosiarką i grabiami jest: przygotowany do zimy trawniczek (ba trawniczek właściwie łąka), zabezpieczone roślinki i pięknie zgrabiony teren wokół domu. Udało się, przynajmniej na czas jakiś stłumić niepokój zimowy. Może za nim spadnie pierwszy śnieg, uda nam się wszystko zabezpieczyć i spokojnie powitamy Panią Zimę :)

P.S Ciekawa jestem jak to jest u Was, czy też macie podobne przeczucia. Podzielcie się nimi ze mną :)