Zżeranie

Nie ma już! Już sobie poszedł i oby nie wrócił!
O kim mowa? O śniegu rzecz jasna... Nadchodzi wiosna, tulipany i narcyzy już na wierzchu, wierzby się kocą... A dla mnie nadszedł okres zżerania. Tęsknota za działaniem zżera mi duszę, wierci się i wije tunele w głowie i sercu... Już chwyciła bym za sekator, już posadziła roślinki, już wywiesiła pościel do wietrzenia w bezdeszczowe dni. Hiacynty na stole, Country zakupiona, a mnie zżerało bo sesja i prace do napisania i egzaminy do zdania i tak na niemal cały miesiąc musiałam wyłączyć się z życia i utonąć w książkach.

Wierna towarzyszka sesyjnej niedoli

Ale już jestem, szczęśliwie przebrnęłam i mogę nasyci głód wiosenny: poczytać gazety, pobuszować w internecie w poszukiwaniu ogrodowych inspiracji, nadrobić zaległości blogowe. Czytam i czytam i czuję się jakby mnie lata świetlne nie było, tyle się dzieje! A u mnie nadal zima i cisza na blogu. Jednak już za tydzień długo wyczekiwana wizyta w Jot., śniegi stopniały, wiosna puka więc i blog rusza po miesięcznej przerwie :) A będzie się działo! Z niewielu nowości: rower kupiony (pokażę jak dopieszczę), dokumenty do kredytu zebrane, czekamy na nowy podatek (trzeba było skorygować metraż) i jak tylko przyjdzie składamy :)

P.S Wypróbowałam ostatnio przepis z W.C na Crostini z serem camembert oraz sałatką z cykorii i jabłek, polecam bo pyszne i wiosenne!